Mk 13
Rozdział XIII. 2. Opowieda zburzenie Jerosolimskie. 6. I znáki ktore uprzedzić miáły. Zwodziciele. 9. Prześládowánie. 10. Opowiedánie Ewánjelijej u wszech narodow. 14. Obrzydłość spustoszenia. 21. Fałszywi prorocy Christusá po kąciech ukázują. 26. Przyszcie ná sąd P(ana) Jesusowo. 33. Nápomina wszytkich, áby czuli i modlili się.
1. A gdy wychodził z kościołá, rzekł mu jeden z uczniow jego: Náuczycielu, wej jákie to kámienie, i jákie budowánia.
2. A Jesus odpowiedájąc, rzekł mu: Widzisz te wszytkie wielkie budowánia? Nie zostánie kámień ná kámieniu, ktory by nie był rozwálon.
3. A gdy siedział ná gorze oliwnej przeciw kościołowi, pytáli go osobno Piotr i Jákub i Jan i Andrzej:
4. Powiedz nam, kiedy się to zstánie? i co zá znák będzie gdy się to wszytko pocznie wypełniáć?
5. A Jesus odpowiedziawszy począł im mowić: Pátrzcież áby was kto nie zwiodł.
6. ábowiem wieleć ich przyjdzie w imię moje powiedájąc iż ja jestem: i wiele ich zwiodą.
7. A gdy usłyszycie wojny i wieści o wojnách, nie trwożcież sobą. Boć się to dziać musi: áleć nie już koniec.
8. Abowiem powstánie narod przeciw narodowi, i krolestwo przeciw krolestwu: i będą miejscámi trzęsienia ziemie, i głody. Początekci to boleści.
9. A wy miejcie się sámi ná pieczy. Boć was wydádzą do urzędu, i w bożnicách was bić będą, á przed stárosty i przed krolmi dla mnie stáwáć będziecie, onym ná świádectwo.
10. A potrzebá áby naprzod u wszystkich narodow byłá opowiedána Ewánjelija.
11. A gdy was wodzić będą wydawájąc, nie myślcie przedtym cobyście mowić mieli: ále co wam będzie dano onej godziny, to mowcie. Abowiem nie wy jesteście ktorzy mowicie: ále Duch święty.
12. I wyda brát brátá ná śmierć, á ociec syná: i powstáną dzieci przeciw rodzicom, i będą je zábijáć.
13. I będziecie u wszytkich w nienawiści, dla imienia mego. Lecz kto dotrwa do końcá, ten będzie zbáwion.
14. A gdy ujrzycie obrzydłe spustoszenie, stojące gdzie nie trzebá (kto czyta, niech wyrozumie) tedy ci ktorzy są w Judskiej ziemi; niech uciekáją ná gory:
15. á ktory będzie ná dáchu; niech nie schodzi do domu, áni wchodzi áby miał co wziąć z domu swego:
16. ktory też będzie ná polu, niech się nie wraca názad, bráć płaszczá swego.
17. Lecz biádá niewiástam brzemiennym i piersiámi karmiącym w one dni.
18. Modlcież się, áby nie było zimie.
19. Abowiem one dni będą z tákimi uciskámi, jákie nie były od początku stworzenia ktore stworzył Bog áż dotąd, áni będą.
20. I by był nie ukrocił Pan dni onych: żadne by ciáło nie było záchowáne: ále dla wybránych ktore wybrał, ukrocił dni onych.
21. A tedy jeśliby wam kto rzekł: Oto, tuć jest Christus, oto tám: nie wierzcież.
22. Boć nástáną fałszywi Christusowie i fałszywi Prorocy: i będą czynić znáki i cudá ku zwiedzieniu, by mogło być, i wybránych.
23. Wy się tedy strzeżcie. otomci wam w przod wszytko powiedział.
24. Ale w one to dni po uciśnieniu onym záćmi się słońce, i księżyc nie da jásności swojej.
25. i gwiazdy niebieskie będą spádáć, á mocy ktore są ná niebiesiech poruszą się.
26. A tedyć ujrzą syná człowieczego przychodzącego w obłokách, z wielką mocą i chwałą.
27. A tedy pośle ánioły swe, i zbierze wybráne swe od czterzech wiátrow, od wierzchu ziemie áż do wierzchu niebá.
28. A od figi uczcie się podobieństwá. Gdy się już gáłązká jej odmładza, i wypuszcza liście: poznawacie iż blisko jest láto.
29. tákże i wy gdy obaczycie iż się to dziać będzie, znajcież żeć już blisko jest we drzwiách.
30. Záprawdę powiedam wam, żeć nie przeminie ten rodzaj, áż się to wszytko zstánie.
31. Nieboć i ziemiá przeminą, lecz słowá moje nie przeminą.
32. A o dniu onym ábo godzinie żaden nie wie, áni ániołowie w niebie, áni Syn: jedno Ociec.
33. Strzeżcież się, czujcież, á modlcie się. bo nie wiecie kiedy czás będzie.
34. Jáko człowiek ktory odjáchawszy precz zostáwił dom swoj: i dał sługom swym władzą káżdemu nád robotą swoją, i wrotnemu rozkazał áby czuł.
35. Czujcież tedy (bo nie wiecie kiedy Pan domu przyjdzie: z wieczoráli, ábo w połnocy, ábo gdy kury poją, ábo z poránku)
36. by z prędká przyszedszy, nie ználazł was śpiących.
37. A coć wam mowię, wszytkimci mowię: Czujcie.