Przekład z roku 1563 
Mk 13
Kapitu(łá) 13. 2. Opowieda zburzenie Jerozolimskie. 7. Walki. 9. Prześládowánia. 19. Utrapienia. 22. Fáłeszne Proroki ktorzy mieli nastáć przed ostátecznym przyściem jego. 26. Po ktorych wszech rzeczach Syn człowieczy przyjć ma: 33. Nápomina ku czujności.
1. A gdy wychodził z Kościołá, rzekł mu niektory z zwolennikow jego, Mistrzu obácz jákie to kámienie i jákie budowánie.
2. Tedy mu Jezus odpowiedziawszy rzekł, Widzisz to wielkie budowánie? nie zostanieć kámień ná kámieniu ktory by nie był rozwalon.
3. I siedząc ná gorze oliwnej przeciw kościołowi, pytáli go osobno, Piotr, Jákub, Jan, i Andrzej.
4. Powiedzże nam kiedy ty rzeczy będą, á co zá znák będzie gdy przyjdzie czás iż się wszytko ma skończyć?
5. A odpowiedziawszy im Jezus, począł mowić, Báczcież áby was nikt nie zwodził.
6. Abowiem wieleć ich przyjdzie w imieniu moim, powiedájąc, Jaciem jest Krystus, i wiele ich zwiodą.
7. Gdy tedy usłyszycie walki i wieści o walkách, nie trwożcież sobą, boć potrzeba być temu, áleć nie jeszcze koniec
8. Abowiem powstanie narod przeciw narodowi, á krolestwo przeciw krolestwu, i będą trzęsienia ziemie ná káżdych miejscách, i będą głody i zámieszánia, á ty są początki boleści.
9. Ale wy się ostrzegajcie, boć was wydádzą przed sądy, i do bożnic, i będą was bić, á przed przełożonymi i Krolmi dla mnie stáwać będziecie ku przeświadczeniu ich.
10. A potrzebá áby naprzod u wszytkich narodow byłá opowiedána Ewánjelija.
11. A gdy was wydáne wodzić będą, nie troszczcież się przed tym co byście mowić mieli, ani o tym myślcie, ále cokolwiek wam będzie podano ná on czás to mowcie, Abowiem nie wy jesteście ktorzy mowicie, ále Duch on Święty.
12. I poda-ć brát brátá ná śmierć, á ociec syná, i powstáną dzieci przeciw rodzicom, stárájąc się jakoby je o śmierć przypráwili.
13. Będziecie u wszytkich w nienawiści dla imieniá mego, lecz ktory dotrwa áż do końcá, ten będzie wybáwion.
14. Gdy tedy ujźrycie obrzydłe spustoszenie, ktore opowiedziáne jest od Dánielá Proroka, będące tám gdzie nie trzebá, (kto czyta niechżeć obacza) tedy ci co w Żydowstwie będą, niech uciekáją ná gory.
15. Ten zásię ktory będzie ná domu, niech nie schodzi do domu, áni wchodzi áby miał co wziąć z domu swego.
16. Ktory też będzie ná polu, niech się nie wraca ná_zad, áby miał wziąć płaszcz swoj.
17. Biádá tedy niewiástam brzemiennym i dziatkam ssącym ná ten czás.
18. Modlcież się aby wasze uciekanie nie było zimie.
19. Abowiem ty tám dni będą tákowem uciśnieniem, jákie nie było od początku rzeczy stworzonych, ktore spráwił Bog áż do tego czásu, ani będzie.
20. A gdyby nie ukrocił Pan dni onych, żádnego by ciáło nie było wybawione, Ale dla przebránych ktore obrał, ukrocił dni onych.
21. A jeśliby wam kto rzekł, Oto tuć Krystus, ábo oto tám, nie wierzcież.
22. Boć nástaną fáłeszni Krystusowie, i fáłeszni Prorocy, i będą wydawać znáki i cudá ku zwiedzieniu, by mogło być i wybránych.
23. Wy się tedy strzeżcie, otomci wam wszytko opowiedział.
24. Nádto w onych czásiech po uciśnieniu tym, záćmi się słońce, á miesiąc nie poda jasności swojej.
25. I będą spádáć gwiazdy niebieskie, á mocy ktore są ná niebie chwiać się będą.
26. A tedyć ujźrą Syná człowieczego przychodzącego ná obłocech z wielką mocą i chwałą.
27. Tedyć też on poszle Anjoły swe, á zbierze wszytki swe przebrane od czterech wiátrow, od kończyn ziemie aż do kończyn nieba.
28. Ale się náuczcie przypowieści od figowego drzewa, gdy już gáłązká jej będzie młoda, á wypuszcza listki, znacie iż láto jest blisko.
29. Tákże i wy gdy obaczycie iż się to dziać będzie, znajcież żeć już blisko, á we drzwiách jest Krolestwo Boże.
30. Zaprawdęć wam powiedam, Żadnym sposobem nie przeminie ten wiek aż gdyby wszytki ty rzeczy były uczynione.
31. Nieboć i ziemiá przeminą, lecz słowá moje żadnym sposobem nie przeminą.
32. Aleć o tym dniu i godzinie żaden nie wie, áni też i Anjeli ktorzy są w niebie, ani sam Syn, tylkoż sam Ociec.
33. Strzeżcież się, czujcie a modlcie się bo nie wiecie kiedyć czás będzie.
34. Jáko ten ktory idzie precz zostawiwszy dom swoj, á dawszy moc służebnikom swym, káżdego nád swą robotą, á wrotnemu rozkazawszy áby czuł
35. Czujcież tedy, (bo nie wiecie gdy Pan domu onego przyjdzie, jeśliż z wieczorá, jeśli w połnocy, jeśli gdy kurzy zápoją, jeśli z poránku)
36. Aby gdy z prędká przyjdzie nie ználazł was śpiących.
37. A ták to co wam mowię, wszytkim ci mowię, Czujcież.
