Przekład z roku 1599 
Mt 13
1. Dniá onégo wyszedszy Jezus z domu, siedział nád morzem.
2. I zebráły sie do niego wielkié rzésze, tak iż wstąpiwszy w łódź siedział, á wszytká rzészá ná brzegu stałá:
3. I mówił im wiele przez podobieństwá, rzekąc: Oto który sieje wyszedł siać.
4. A gdy siał, niektóré pádły przy dródze, i przylecieli ptacy powietrzni á pozobáli je.
5. A drugié pádły ná opoczysté, gdzie nie miáły ziemie wiele: i wnet wzeszły, iż nie miáły głębokości ziemie.
6. á gdy słońce wzeszło, wygorzáły, á iż nie miáły korzenia, uschły.
7. A drugié paádły w ciérnié: á ciérnié wyrosło, i zádusiło je.
8. A drugié pádły ná ziemię dobrą: i dáły owoc, jedno setny, drugié sezśćdziesiątny, drugié trzydziestny.
9. Kto ma uszy ku słuchániu niechaj słucha.
10. Z przystąpiwszy uczniowie rzekli mu: Czemu im w podobieństwách mówisz:
11. Który odpowiádájąc rzékł im: Iż wam dano jest wiedzieć tájemnice królestwá niebieskiégo: á onym nie jest dano.
12. Abowiém ktokolwiek ma, będzie mu dano, i obfitowáć będzie: á kto nie ma, i co ma będzie wzięto od niego.
13. Dla tego im w podobieństwách mówię: iż widząc nie widzą, i słysząc nie słyszą, áni rozumieją.
14. i pełni sie w nich proroctwo Izájaszá mówiącégo: Słyszeniem słucháć będziecie, á nie zrozumiécie: á widząc widzieć będziecie, á nie ujźrzycie.
15. Abowiém zátyło serce ludu tego, á uszymá ciężko słyszeli, i oczy swé zámrużyli: żeby kiedy oczymá nie oglądáli, i uszymá nie słyszeli, á sercem nie zrozumieli, i náwrócili sie, á uzdrowiłbym je.
16. A wásze oczy błogosłáwioné iż widzą, i uszy wászé iż słyszą.
17. Abowiém záprawdę mówię wam, iż wiele proroków i spráwiedliwych żądáli widźieć co widzicie, á nie widzieli: i słyszeć co słyszycie, á nie słyszeli.
18. Wy tedy słuchajcie podobieństwá siejącégo.
19. Wszelki który słucha słowá krolestwá, á nie rozumié, przychodzi złośnik i porywa co jest wsiano w sercu jego. Ten jest który jest przy dródze posiany.
20. A który ná opoczystych jest posiany, ten jest który słucha słowá, i zárázem je z rádością przyjmuje:
21. á nie ma korzeniá w sobie, ále doczesny jest, á gdy przypádnie utrapienié, i przeszládowánié dla słow,. wnet sie gorszy.
22. A który jest między ciérnié wsiany, ten jest który słucha słowá, á pieczołowánié świáta tego, i oszukánié bogactw zátusza słowo, i zstawa sie bez pożytku.
23. A który jest wsiany ná ziemię dobrą: jest ten który słucha słowá, i rozumié, i owoc przynosi, i czyni jedno setny, á drugié sześdziesiątny, á drugié trzydziestny.
24. Inszé podobieństwo przełożył im, mówiąc: Podobnié sie zstáło królestwo niebieskié człowiekowi który posiał dobré nasienié ná roléj swojéj.
25. A gdy ludźie spáli, przyszedł nieprzyjaciél jego, i násiał kąkolu między pszenicą i odszedł.
26. A gdy urosłá trawá, i owoc uczyniłá: tedy sie pokazał i kąkól.
27. A przystąpiwszy słudzy gospodárscy, rzekli mu: Pánie, izaliś nie posiał dobrégo nasienia ná roléj twojéj: Skąd tedy kąkól ma:
28. I rzékł im: Nieprzyjázny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz iż pójdziemy i zbierzemy ji:
29. I rzékł: Nié, byście snadź zbiérájąc kąkól, nie wykorzenili záraz z nim i pszenice.
30. Dopuśćcie obojgu róść áż do żniwá: á czásu żniwá rzekę żeńcóm: Zbierzcie piérwéj kąkól, á zwiążcie ji w snopki ku spaleniu: á pszenicę zgromadźcie do gumná mojégo.
31. Inszé podobieństwo powiedźiał im, mówiąc: Podobné jest królestwo niebieskié ziárnu gorczyczné(mu), które wziąwszy człowiek wsiał ná roléj swojéj.
32. Któré namniejszéć jest ze wszégo nasienia: ále kiedy uroście, więtszé jest ze wszech járzyn: i zstawa sie drzewem, ták iż przychodzą ptacy niebiescy, i mieszkáją ná gáłązkách jego.
33. Inszé podobieństwo powiedział im: Podobné jest królestwo niebieskié kwásowi, który wziąwszy niewiástá zákryłá we trzy miáry mąki, áż wszyská stwáśniáłá.
34. To wszytko mówił Jesus w podobieństwách do rzeszéj: á króm podobieństwá nie mówił im:
35. áby sie wypełniło to co jest rzeczono przez proroká mówiącégo: Otworzę ustá moję w przypowieściách, będę wypowiádał skryté rzeczy od záłożenia świátá.
36. Tedy rozpuściwszy rzészé przyszedł do domu.
37. I przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Wyłóż nam podobieństwo kąkolu roléj. Który odpowiedájąc, rzékł im: ten który sieje dobré nasienié, jest syn człowieczy.
38. A rola, jest świát. A dobré nasienié, ci są synowie królestwá. A kąkól są synowie złégo.
39. A nieprzyjaciél który go násiał, jest dyjabeł. A żniwo, jest dokonánié świátá. A żeńcy są Anjółowie.
40. Jáko tedy kąkól zbiéráją i palą ogniem: ták będzie w dokonániu świátá.
41. Pośle syn człowieczy Anjoły swoje, á zbiórą z królestwá jego wszytkié pogorszénia, i té którzy czynią niepráwość:
42. i wrzucą je w piec ognisty. Tám będzie płácz i zgrzytánié zębów.
43. Tedy spráwiedliwi świécić będą jáko słońce w królestwie ojcá ich. Kto ma uszy ku słuchániu niechaj słucha.
44. Podobné jest królestwo niebieskié skárbowi skrytému w roléj, który nálazszy człowiek, skrył. á od rádości jego odchodzi, i wszysko co ma przedáje, á onę rolą kupuje.
45. Zásię podobnę jest królestwo niebieskié człowiekowi kupcowi, szukájącému, dobrych pereł.
46. A nálazszy jednę drogą perłę, odszedł i przedał wszytko co miał, i kupil ją.
47. Zásię podobné jest królestwo niebieskié niewodowi zápusczonému w morze, á ze wszelkiégo rodzáju ryb zgromádzájącému.
48. który, gdy sie nápełnił, wyciągnąwszy, á ná brzegu usiadszy wybráli dobré w naczynia, á złé precz wyrzucili.
49. Ták będzie w dokonániu świátá. wynidą ánjołowie, i wyłączą złé z pośrzodku spráwiedliwych,
50. i wrzucą je w piec ognisty, tám będzie płácz i zgrzytánié zębów.
51. Wyrozumieliżeście to wszytko? Mówią mu: Ták.
52. Rzékł im: Przetóż káżdy Doktór náuczony w królestwie niebieskim podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje z skárbu swégo nowé i stáré rzeczy.
53. I zstáło sie: gdy Jesus dokończył tych przypowieści, odszedł stámtąd.
54. I przyszedszy do ojczyzny swojéj, náuczał je w bóżnicách ich, ták iż sie zdumiéwáli, i mówili: Skądże temu tá mądrość, i cudá?
55. Izaż ten nie jest syn rzemieslniczy? Izaż mátki jego nie zową Mária, á brácią jego, Jákub i Jozeph i Symon i Judás:
56. I siostry jego, áza nie wszytkié u nas są? Skądże tedy temu to wszytko?
57. I gorszyli sie z niego. A Jesus rzékł im: Nie jest Prorok beze czci jedno w ojczyznie swojéj, á w domu swoim.
