Przekład z roku 1599 
Mk 12
1. I począł im mówić przez podobieństwá: Winnicę násádził człowiek', i ogrodził płotem, i wykopał prásę, á zbudował wieżę, i nájął ją oraczom, i odjáchał.
2. A ná czás posłał sługę do oraczów, áby od oraczów wziął z owocu winnice.
3. Którzy pojmawszy go ubili, i odesłáli próznégo.
4. I zásię do nich drugiégo sługę posłał: i onégo ránili w głowę i zelżyli.
5. i zásię posłał drugiégo, i onégo zábili: i wiele innych: jedné bijąc, á drugié zábijájąc.
6. Jeszcze tedy májąc jednégo syná namilszégo, i tego posłał ostátecznégo do nich, mówiąc: że uszánują syná mego.
7. A oracze rzékli, jeden do drugiégo: Ten jest dziedzic: Pódźcież zábijmy go: á nászé będzie dziedzictwo.
8. i pojmawszy go, zábili i wyrzucili z winnice.
9. Cóż tedy uczyni pan winnice? Przyjdzie, á potráci oracze: i da winnicę innym.
10. Ani tego pismá czytáliście, kamień który odrzucili budujący, ten sie zstał głową węgielną:
11. Od Páná sie to zstáło, á dziwno jest w oczách nászych.
12. i stáráli sie go pojmáć: á balisie rzészéj, bo poználi iż ná nie to podobieństwo powiedział, opuściwszy go odeszli.
13. I posłáli do niego niektóré z Phárizeuszów i Herodianów: áby go podchwycili w słowie.
14. Którzy przyszedszy rzekli mu: Náuczycielu, wiémy żeś prawdziwy jest, á nie dbasz ni nákogo, ábowiém nie pátrzasz ná osobę ludzką: ále wprawdzie drógi Bożéj náuczasz: Godziż sie dáć dań Césárzowi, czyli nié:
15. Który wiedząc chytrości ich, rzékłim: Czemu mię kusicie: przynieście mi grosz ábym oglądał.
16. A oni mu przynieśli. i rzékł im: Czyj to jest obraz i napis? powiedzieli mu: Cesárski.
17. y odpowiedziawszy Jesus, rzékł im: Oddajcież tedy co jest Cesárskiégo, Césárzowi: á co jest Bożégo, Bogu. i zádziwili sie temu.
18. I przyszli do niego Sáduceuszowie, którzy powiádáją iż niémász zmartwychwstánia: i pytáli go mówiąc:
19. Náuczycielu: Mojzész nam nápisał: iż jesliby czyj brát umárł, i pozostáwił żonę, á dziatekby niezostáwił, áby wziął brát jego żonę jeg<o>, i wzbudził nasienié brátu swemu.
20. Było tedy siedm bráciéj, á piérwszy pojął żonę, i umárł niezostáwiwszy nasienia.
21. i pojął ją wtóry, i umárł: i áni ten pozostáwił nasienia, i trzeci tákże.
22. i wzięliją tákże siedm: á nie pozostáwili nasienia. Ostátnia po wszytkich umárłá i niewiástá.
23. W zmartwychwstániu tedy gdy powstáną, którégóż z tych będzie żoná? bo siedm ich mieli ją zá żonę.
24. A Jesus odpowiedziawszy, rzékł im: Izaż nie dla tego błądzicie, że nie rozumiécie pismá, áni mocy Bożéj?
25. Abowiém gdy zmartwychwstáną, áni sie żenić będą, áni zá mąż chodzić: ále są jáko ánjołowie w niebiesiéch.
26. A o umárłych iż zmartwychwstáć máją, nie czytáliście w księgách Mojzészowych, jáko u krzá mówił Bóg do niego, rzekąc: Jam jest Bóg Abráhámów, i Bóg Izáaków, i Bóg Jákobów?
27. Nie jest Bóg umárłych, ále żywych. A przetóż wy bárzo błądzicie.
28. I przystąpił jeden z Doktorów co słyszał gdy sie gadáli: á widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go, któré jest przedniejszé ze wszech przykazánié?
29. A Jesus mu odpowiedział. Iż przedniejszé ze wszytkich przykazánié jest, Słuchaj Izráelu, Pan Bóg twój, Bóg jeden jest.
30. A będziesz miłował Páná Bogá twégo ze wszytkiégo sercá twégo, i ze wszytkiéj dusze twojéj, i ze wszytkiégo umysłu twégo,i ze wszytkiéj siły twojéj: Toć jest piérwszé przykazánié.
31. A wtóre jest temu podobné. Będziesz miłował bliźniégo twégo jáko sámégo siebie. Nad to niemász innégo więtszégo przykazánia.
32. i rzékł mu Doktor: Dobrześ náuczycielu, wprawdzie powiedział, iż jeden jest Bóg, á niémász innégo oprócz niego.
33. á iżby był miłowan ze wszytkiégo sercá, i ze wszytkiégo umysłu, i ze wszytkiéj dusze, i ze wszytkiéj siły: i miłowáć bliźniégo jáko sámégo siebie: więcéj jest nád wszytkié cáłopalenia i ofiáry.
34. A widząc Jesus, iż roztropnie odpowiedział, rzékł mu: Nie dálekoś jest od królestwá Bożégo. i nie śmiał go już żaden pytáć:
35. A Jesus odpowiedziawszy, mówił, náuczájąc w kościele: Jákóż mówia Doktorowie iż Christus jest synem Dawidowym?
36. Abowiém sam Dawid mówi w Duchu S. Rzékł Pan Pánu memu, siądź po práwicy mojéj, áż położe nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twóich.
37. Sam tedy Dawid zowie go Pánem: á skądże jest synem jego? A wielka rzészá rádá go słucháła.
38. I mówił im w náuce swojéj: Strzeżcie sie Doktorów, którzy chcą chodzić w długich szátách, i być pozdráwiáni ná rynku:
39. i siedzieć ná piérwszych stolicách w bóżnicách, i piérwszé miejscá ná wieczerzách:
40. którzy pożéráją domy wdów pod pokrywką długiégo modlenia. Cić odniosą więtszy sąd.
41. A siedząc Jesus przeciw skárbnicy, pátrzał jáko rzészá kłádłá pieniądze do skárbu: á wiele bogaczów wiele kłádli.
42. A przyszedszy jedná wdowá uboga, włożyłá dwá drobné pieniądze, co waży kwadránt.
43. A zwoławszy uczniów swych, rzékł im: Záprawdę powiedam wam, iż tá uboga wdowá więcéj włożyłá, niźli wszyscy którzy kládli do skárbu.
