Przekład z roku 1593 
Mt 10
Rozdział X. 1. Dar uzdrowienia dáje Apostołom. 2. Ich liczbá i imioná. 5. I posłánie ná przepowiádánie Ewánjelijej. 12. Pokoj domom przyjmującym Apostoły. 14. Proch z nog otrząsáć każe ná wzgárdziciele Ewánjelijej. 15. Roztropni, szczerzy. 17. 21. Prześládowánia. 20. Duch Ś(więty) przez Apostoły mowi. 27. Powieść w ciemności i w ucho. 28. Kogo się bać. 29. Dwá wrobliki. 30. Włosy násze policzone. 32. Wyznáwáć Christusá. 34. Pokoj, miecz. 35. Rozłączenie krewnych. 37. Rodzicow ábo dzieci nie miłowáć nád Christusa. 38. Noszenie krzyżá. 39. Duszę strácić ábo záchowáć. 40. Zapłátá przyjmujących sługi jego.
1. A zezwawszy dwunaście uczniow swoich, dał im moc nád duchy nieczystymi, áby je wyganiáli, i uzdrawiáli wszeláką chorobę, i wszeláką niemoc.
2. A dwunaście Apostołow te są imioná: Pierwszy, Symon ktorego zowią Piotr, i Andrzej brát jego, Jákub syn Zebedeuszow, i Jan brát jego:
3. Philip i Bártłomiej, Thomasz i Máttheusz celnik i Jákub Alpheuszow, i Tádeusz:
4. Symon Kánánejczyk, i Judasz Iszkáryjot, ktory go też wydał.
5. Tych dwunaście posłał Jesus: rozkázując im, mowiąc: Ná drogę Pogánow nie záchodźcie, i do miast Sámárytáńskich nie wchodźcie:
6. ále ráczej idźcie do owiec ktore poginęły z domu Isráelskiego.
7. A szedszy przepowiádajcie, mowiąc: Iż się przybliżyło krolestwo niebieskie.
8. Niemocne uzdrawiajcie, umárłe wskrzeszajcie: trędowáte oczyściajcie, czárty wyrzucajcie: dármoście wzięli, dármo dawajcie.
9. Nie miejcie złotá, áni śrebrá, áni pieniędzy w trzosách wászych:
10. áni tájstry ná drogę, áni dwu sukien, áni botow, áni laski. ábowiem godzien jest robotnik stráwy swojej.
11. A do ktoregokolwiek miástá ábo wsi wnidziecie, wywiádujcie się kto w niej jest godzien: i támże mieszkajcie poki nie wyjdziecie.
12. A wchodząc w dom, pozdrawiajcie ji mowiąc: Pokoj temu domowi.
13. A jeśliby był on dom godny przyjdzie nań pokoj wász. á jeśliby nie był godny: pokoj wász wroci się do was.
14. I kto by was nie przyjął, áni słuchał słow wászych: wychodząc precz z domu ábo z miástá otrząśnicie proch z nog wászych.
15. Záprawdę powiádam wam: lżej będzie ziemi Sodomskiej i Gomorejskiej w dzień sądny, á niżli miástu onemu.
16. Oto ja was posyłam, jáko owce miedzy wilki: Bądźcież tedy mądrymi jáko wężowie; á szczyrymi jáko gołębice.
17. A strzeżcie się ludzi. Abowiem was będą wydáwáć do siedzącej rády, i w bożnicách swoich was biczowáć będą.
18. I do stárost i do krolow będziecie wodzeni dla mnie, ná świádectwo im i pogánom.
19. A gdy was wydádzą, nie myślcie jáko ábo co byście mowić mieli: Boć wam będzie dano onej godziny, co byście mowili.
20. Abowiem nie wy jesteście ktorzy mowicie; ále duch Ojcá wászego ktory mowi w was.
21. A wyda-ć brát brátá ná śmierć, i ociec syna: i powstáną synowie przeciw rodzicom, á mordowáć je będą:
22. i będziecie w nienawiści u wszytkich, dla imieniá mego. Ale kto wytrwa áż do końcá, ten będzie zbáwion.
23. A gdy was prześládowáć będą w tym mieście; uciekajcie do drugiego. Záprawdę powiádam wam, że nie skończycie miast Isráelskich, poki nie przyjdzie Syn człowieczy.
24. Nie jestci uczeń nád mistrzá, áni sługá nád páná swego.
25. Dosyć uczniowi áby był jáko mistrz jego; á słudze, jáko pan jego. Jeśliżeć gospodarzá Beelzebubem názwáli: jákoż dáleko więcej domowniki jego?
26. Nie bojcież się ich tedy. Abowiem nie jest nic skrytego, co by odkryto być nie miáło: áni tájemnego, czego by wiedzieć nie miano.
27. Co wam w ciemności mowię, powiádajcie ná świátle: á co w ucho słyszycie, przepowiádajcie ná dáchách.
28. A nie bojcie się tych ktorzy zábijáją ciáło, á dusze zábić nie mogą: ále ráczej bojcie się tego ktory i duszę i ciáło może zátrácić do piekłá.
29. Izali dwu wroblikow zá pieniądz nie przedáją: á wżdy jeden z nich nie upádnie ná ziemię oprocz Ojcá wászego?
30. A wásze i włosy wszytkie ná głowie są policzone.
31. Nie bojcież się tedy: lepszyście wy niż wiele wroblikow.
32. Wszelki tedy ktory by mię wyznał przed ludźmi, wyznam go ja też przed Ojcem moim, ktory jest w niebiesiech.
33. A ktory by się mnie záprzał przed ludźmi: záprzę się go i ja przed Ojcem moim, ktory jest w niebiesiech.
34. Nie mniemajcie żebym przyszedł puszczáć pokoj ná ziemię. nie przyszedłem puszczáć pokoju, ále miecz.
35. Bom przyszedł rozłączyć człowieká z ojcem jego, i corkę z mátką jej, i niewiastkę z świekrą jej:
36. i będą nieprzyjacioły człowiekowi domownicy jego.
37. Kto miłuje ojcá ábo mátkę nád mię, nie jest mnie godzien. á kto miłuje syná ábo corkę nád mię; nie jest mnie godzien.
38. A kto nie bierze krzyżá swego, á nie náśláduje mnie, nie jest mnie godzien.
39. Kto by nálazł duszę swoję, stráci ją: á kto by utrácił duszę swą dla mnie, najdzie ją.
40. Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje: á kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego ktory mię posłał.
41. Kto przyjmuje proroká w imię proroká: zapłátę proroká weźmie. á kto przyjmuje spráwiedliwego w imię spráwiedliwego: spráwiedliwego zapłátę wezmie.
42. A ktobykolwiek dał się nápić jednemu z tych to máłych kubek zimnej wody, tylko w imię uczniá: záprawdę powiádam wam, nie stráci zapłáty swojej.
