Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1556

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Jn 1

Przemowa na Ewanjeliją S. Jana. Święty Jan Ewa(n)jelistá gdy sie z wyspu Páthmos do Efezu wrocił, miał sto lat swego żywotá, i był potym żyw dwádzieściá lat. Czásu niektorego będąc w łáźni usłyszał iż tám był Chernintus kácerz, nátychmiast rzekł do towárzyszow swoich. Podźmy co rychlej stąd, by łáźnia nie upádłá, i nie zábiłá nas pospołu z kácerzem. Abowiem czásu onego poki jeszcze był żyw powstáli byli kácerzowie ktorzy uczyli, iż Christus nie był bogiem ále prostym człowiekiem. Przeto prosili biskupi świętego Janá áby náprzeciwko im pisał. A on ná prośbę ich zamknął sie przez trzy dni w komorze poszcząc i modląc sie. Potym począł Ewánjeliją pisáć, w ktorej dowodzi bostwá páná Christusowego jáśnie ukázując iż Christus był prawdziwym bogiem i człowiekiem. Dla czegoż od grekow był názwan Theologos To jest ten ktory sie gada ábo rozmawia o bodze. I dla tegoż przez orłá bywa známionowan. Poczyna sie Ewanjelija podług napisania świętego Jana apostoła i Ewanjelisty. Pan Christus od wieku bog, pod czasem człowiek, ktoremu Jan świádectwo dawa, niektore zwolenniki wzywa. Caput. 1.

1. W Początku było słowo, a słowo było u bogá, á bog był słowo.

1. Ewa(n)jelijá w dzień bożego národzenia ná trzeciej mszy.

2. To było w początku u bogá.

3. Wszytkie (rzeczy) przez nie są uczynione. A bez niego uczyniono jest nic. Co uczyniono jest,

4. w nim żywo był I żywot był świátłość ludzka.

5. A świátłość w cie(m)nościách świeci, i ciemności jej nie ogárnęły.

6. Był człowiek posłány od bogá, ktoremu imię było Jan.

7. Ten przyszedł ná świádectwo, áby świádectwo wydał o świátłości, áby wszytcy wierzyli przezeń.

8. Nie był on świátłość, ále áby świádectwo wydał o świátłości.

9. Byłá świátłość prawdziwa, ktora oświeca kożdego człowieká przychodzącego ná ten świát.

10. Ná świecie był, á świát przezeń uczynion jest, i świát go nie poznał.

11. W swe własne przyszedł, á swoi jego nie przyjęli.

12. A ilekolwiek przyjęli jego, dáł im moc synmi bożymi być, tym ktorzy wierzą w imię jego.

13. Ktorzy nie ze krwi, áni z wolej ciáłá, áni z wolej mężá, ále z bogá národzeni są.

14. I słowo zstáło sie jest ciáłem, i przebywáło w nas. I widzieliśmy chwałę jego, chwałę jáko jednorodnego od ojcá, pełnego łáski i prawdy.

15. Jan swiádectwo wydawa o nim, i woła mowią. Ten był ktoregom powiádał, ktory po mnie ma przyść, przede mną stał sie jest, bowiem pierwszy mnie był.

16. I z pełności jego my wszytcy wzięlichmy, i łáskę zá łáskę.

17. Bowiem zakon przez Mojżeszá dan jest, łáská i prawdá przez Jezusá Christusá uczynioná jest.

18. Bogá żadny nie widział nigdy. Jednorodny syn, ktory jest ná łonie ojcá, on wypowiedział.

19. A to jest świádectwo Janowe. Kiedy posłáli żydowie od Jeruzálem kápłany i Leuity do niego áby go spytáli. Ty ktoś jest?

19. Ewánjelija we czwartą niedzielę aduentu

20. I wyznał jest, i nie záprzał. I wyznał iż nie jestem já Christus.

21. I pytáli go Coż tedy? Helijasz jesteś ty? I rzekł. Nie jestem. Prorok jesteś ty? I odpowiedział. Nie.

22. Rzekli mu tedy: Ktożeś jest: ábyśmy odpowiedź dáli tym ktorzy posłáli nas? Co powiádasz sam o sobie?

23. Rzekł. Ja głos wołájącego ná puszczy. Spráwujcie drogę páńską, jáko powiedział Izájasz prorok.

24. A ktorzy posłani byli, byli z fárizeuszow.

25. I pytáli go i mowili jemu. Czemuż tedy krzcisz, jeśliż ty nie jesteś Christus, áni Helijasz, áni prorok?

26. Odpowiedział im Jan mowiąc. Ja krzczę wodą. Ale w pośrzodku wás stánął, ktorego wy nie znacie.

27. On jest ktory po mnie ma przyść, ktory przede mną uczynion jest. Ktoregom ja nie jest godzien, bym rozwiązał rzemień botá jego.

28. Ty rzeczy w Betánijej zstáły sie gdzie był Jan krzczący.

29. Drugiego dniá ujźrzał Jan Jezusá przychodzącego k sobie i rzekł. Oto báránek boży, oto ktory głádzi grzechy świátá.

29. Ewánjelija w oktawę trzech krolow.

30. Ten jest o ktorymem ja powiádał. Po mnie idzie mąż, ktory przede mną stáł sie jest, ábowiem pierwszy niżli ja był

31. I ja nie znałem go. Ale áby był objáwion w Izráelu, dlategom ja przyszedł w wodzie krzcząc.

32. I świadectwo wydał Jan mowiąc Iżem widział duchá zstępującego jáko gołębicę z niebá, i został ná nim

33. I ja nie znałem go. Ale ktory mie posłał krzcić w wodzie, on mi powiedział. Nád ktorym byś widział duchá zstępującego, i trwájącego ná nim, ten jest ktory krzci w duchu świętym.

34. A ja widziałem, i świadectwo wydałem, iż ten jest syn boży.

35. Drugiego dniá zásię stał Jan, i z zwolennikow jego dwá.

35. Ewánjelija w wigiliją świętego Andrzeja.

36. A widząc Jezusá chodzącego rzekł. Oto baránek boży.

37. I usłyszeli go dwá zwolennicy mowiącego, i náśládowáli Jezusá.

38. A obrociwszy sie Jesus i widząc oni náśládujące sie, rzekł im. Czego szukacie? Ktorzy rzekli jemu. Rabbi, co sie wykłáda Mistrzu, gdzie mięszkasz?

39. Rzekł im. Podźcie i oglądajcie. Przyszli i oglądáli gdzieby mięszkał, i u niego zostáli dniá onego. A godziná byłá jákoby dziesiąta.

40. A był Andrzej brát Simoná Piotra jeden ze dwu, ktorzy słyszeli byli od Janá, i náśladowáli byli jego.

41. Ten nálazł pierwej brátá swego Simoná, i rzekł jemu: Náleźliśmy Mesyjaszá, co jest wyłożono, Christus.

42. I przywiodł go do Jezusá. A wejźrzawszy nań Jesus rzekł. Ty jesteś Simon syn Jony, ty będziesz zwan Cefas, co sie wykłáda Petrus.

43. Názájutrz chciał wyniść do Gálileej, i nálazł filippá. I rzekł jemu Jesus. Náśláduj mie.

44. A był filip od Bethsáidy, miástá Andrzejowego i Piotrowego.

45. Nálazł filip Náthánáelá, i rzekł jemu. Ktorego nápisał Mojżesz w zakonie i prorocy, náleźlichmy Jezusá syná Jozefowego od Názáreth.

46. I rzekł jemu Náthánáel. Od Názáreth może co dobrego być? Rzekł jemu Philip. Chodź i oglądaj.

47. Ujźrzał Jesus Náthánáelá idącego k sobie, i rzekł o nim. Oto prawdziwy Izráelczyk, w ktorym chytrości niemász.

48. Rzekł jemu Náthánáel. Skąd mię znasz? Odpowiedział Jesus, i rzekł jemu. Pierwej niż cie Philip wezwał, gdyś był pod figą, widziałem cie.

49. Odpowiedział jemu Náthánáel, i rzekł. Rabbi. Ty jesteś syn boży. Ty jesteś krol Izráelski.

50. Odpowiedział Jesus, i rzekł jemu. Iżemci powiedział. Widziałem cie pod figą, wierzysz. Większe niż to ujźrzysz.

51. I rzekł jemu. Záprawdę záprawdę powiáda(m) wam. Ujźrzycie niebo otworzone, i ánjoły boże wstępujące, i zstępujące ná syná człowieczego.