Wystąpienia 81-100 z 221
Łk 8,13 Ktorzy też ná opokę, ci gdy usłyszą z weselem przyjmują mowę: lecz oni nie máją korzenia, ktorzy do czásu wierzą, á czásu pokusy odstępują.
Łk 8,16 Żaden też zápaliwszy świecę, nie nákrywa jej naczyniem, ábo kłádzie pod łoże: ále stáwią ná świeczniku, áby ci ktorzy wchodzą widzieli światło.
Łk 8,36 I powiedzieli im też ci ktorzy widzieli jáko był uzdrowion on ktory był opętány.
Łk 9,19 A oni odpowiedájąc rzekli, Janem ponurzycielem: drudzy też Eliaszem: á drudzy iż prorok niektory z onych stárych powstał.
Łk 9,61 Rzekł też i drugi, pojdę za toba pánie: lecz mi pierwej dopuść pożegnáć ty, ktorzy są w domu moim.
Łk 11,8 Powiedam wam: chociażby też nie dał mu wstawszy, przeto że jest przyjaciel jego: wszakoż dla tego niewstydliwości wstawszy da mu ile potrzebuje.
Łk 11,34 o Swiecą, ciáłá, jest oko: gdyby tedy oko twe było proste, wszytko też ćiało twe swietne [jest:] A jeśliby złe było, i ćiało twe ćiemne będzie.
Łk 11,40 Szaleni, izaź ten ktory uczynił to co jest zwierzchu nie uczynił też tego co jest i wewnątrz?
Łk 11,49 Dlategoż też mądrość Boża rzekłá, Pośle do nich Proroki i Apostoły, á z nich niektore pomordują i prześládowáć będą.
Łk 12,10 Káżde(go) też ktoryby co mowił przeciw synowi człowieczemu, będzie mu odpuszczono: Temu záś coby bluźnił przeciw duchowi święte Łk 12,41 I rzekł mu Piotr, Pánie do nas że mowisz to podobieństwo, czyli też do wszytkich? Łk 12,50 Ponurzeniem też mam być ponurzon, á jákom jest ściśnion áż się to dokończy? Łk 12,54 Mowił też i onym tłumom, Gdy widzicie obłok wschodzący od záchodu, wnet powiedacie, przychodzi deszcz: i ták bywa. Łk 13,1 A przyszli też niektorzy ná ten czás oznajmując mu o Gálilejczykach ktorych krew mieszał Piłat z ofiárámi ich. Łk 13,6 Powiedział też to podobieństwo, Miał niektory figę wsádzoną w winnicy swojej, á przyszedszy szukał ná niej owocu, i nie nálazł. Łk 14,12 Mowił też i onemu ktory go był wezwał, Gdy spráwniesz obiad ábo wieczerza, nie wzywajże przyjacioł twoich, áni braciej twej, áni krewmych twoich áni sąsiad bogátych: żeby cię też oni zásię nie wezwáli, i stáłáćby się nágrodá. Łk 14,26 Jeśliż kto idzie do mnie, á nie ma w nienawiści ojcá swego i mátki i żony i dzieci i bráciej i siostr, jeszcze też i dusze swojej , nie może być mym uczniem. Łk 16,1 Mowił też do uczniow swych, Był niektory bogáty człowiek, ktory miał szafárza: á ten był przed nim oskarżon, jako ten co rozspraszał dobrá tego. Łk 16,14 [Tego też i Fáryzeuszowie słucháli wszystkiego będąc łákomemi i szydzili z niego.]

Słowo: też (1577) 
