Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 12,15 A on wiedząc obłudność ich, rzekł im, czemusz mię kuśićie? Przynieście mi grosz ábych oglądał.

Mk 12,16 A oni przynieśli: i rzekł im, Czyiże to jest obraz i napis? A oni mu powiedzieli, Cesárski.

Mk 12,17 I odpowiedziawszy Jezus, rzekł im, Oddajćiesz co Cesárskiego Cesárzowi: á co Bożego, Bogu. I zádziwili się temu.

Mk 12,24 A Jezus odpowiedziawszy rzekł im, i zaż nie dla tego błądzićie, że nie umiećie pismá áni mocy Bożej?

Mk 12,28 A przystąpiwszy jeden z uczonych w piśmie, przysłucháwájący się ich gadániu, [wiedząc] że im dobrze odpowiedział, spytał go, ktore jest pierwsze ze wszech przykazánie?

Mk 12,38 I mowił im w náuce swojej, Strzesćie się uczonych w piśmie ktorzy chcą chodzić w długich szátách, á miłują pozdráwiánia ná rynkoch.

Mk 12,43 A wezwawszy uczniow swych, rzekł im, amen powiedam wam, iż tá uboga wdowá więcej włożyłá á niż wszyscy ktorzy kłádli do skárbu.

Mk 13,5 A Jezus odpowiedziawszy im, począł mowić, Báczćiesz áby was kto nie zwodził.

Mk 14,7 Bo záwżdy ubogie będziećie mieć z sobą, i kiedykolwiek záchcećie możećie im dobrze czynić: á mnie nie záwżdy mieć będziećie.

Mk 14,10 A Judasz Jszkáryot jeden ze dwunaśćie, odszedł do przedniejszych ofiárownikow, áby go im wydał.

Mk 14,13 I posłał dwu z swych uczniow i rzekł im, Idźćie do miástá, á podła się z wámi człowiek niosąc gliniány dzban wody: idźćież zá nim.

Mk 14,16 A odeszli uczniowie jego, i przyszli do miástá, [i náleźli] jáko im powiedział: i nágotowáli Páschę.

Mk 14,20 A on odpowiedziawszy rzekł im, Jeden ze dwunaśćie ktory ze mną macza w przystáwce.

Mk 14,22 A gdy ono jedli wźiąwszy Jezus chleb, błogosłáwiąc łamał i dawl im, i rzekł, Bierzćie ┼ jedzćie: ┼ toć jest ćiáło moje.

Mk 14,23 A wziąwszy kubek, podziękowawszy dawał im i pili z niego wszyscy.

Mk 14,24 I rzekł im, Toć jest krew mojá ktora jest nowego przymierza, ktora się zá wiele ich wylewa.

Mk 14,27 I rzekł im Jezus, iż wszyscy się zgorszyćie we mnie tej nocy: iż nápisano jest. Uderzę Psterzá á rozproszą się owce.

Mk 14,34 I mowił im, smętna jest duszá mojá áż do śmierći: zostańćie tu á czujćie.

Mk 14,41 I przyszedł po trzećie, á rzekł im, spićież náwet i odpoczywajćie; [dosyć ći, przyszłáć godziná:] oto będzie wydan syn człowieczy w ręce grzesznikow.

Mk 14,44 A dał im był hásło ten ktory go wydał mowiąc, krorego kolwiek pocáłuje, tenći jest: imajćież go á wiedzćie bespiecznie.